Ajinkya Chavan 
‘Raid 2’ मध्ये अजय देवगणची स्टार पॉवर झळकत असली तरी कथानकातली धार हरवते; पटनाईकच्या लढ्यापेक्षा देवगणचा चेहरा अधिक ठळक ठरतो!
Table of Contents
‘Raid 2’ या बहुचर्चित चित्रपटाने मोठ्या अपेक्षा निर्माण केल्या होत्या. मात्र, या चित्रपटाने आपल्या मूळ आशयापासून भरकटत एका अपूर्ण अनुभवाची झलक दाखवली. सात वर्षांपूर्वी प्रदर्शित झालेल्या ‘Raid’ च्या यशानंतर दिग्दर्शक राजकुमार गुप्ता यांनी या फ्रँचायझीचा विस्तार करत नवा अध्याय उघडण्याचा प्रयत्न केला. अजय देवगण पुन्हा एकदा इन्कम टॅक्स अधिकारी अमय पटनायकच्या भूमिकेत दिसतो. पण दुर्दैवाने, तो या व्यक्तिरेखेचा आत्मा पकडू शकत नाही.
‘Raid 2’ मध्ये अमय नाही, फक्त अजय
चित्रपट पाहताना आपल्याला अमय पटनायक कधीच भेटत नाही. त्याऐवजी, पडद्यावर दिसतो तो ‘सिंघम’ किंवा ‘दृश्यम’मधील विजय सालगावकर यांचा संमिश्र अवतार. अजय देवगणने स्वतःला भूमिकेत मिसळण्याचा प्रयत्न केला असं वाटतच नाही. त्याच्या अंगी भिनलेल्या गंभीरपणाने, कडक व्यक्तिमत्त्वाने आणि शांत असलेल्या डायलॉग डिलिव्हरीनं अमय एक वेगळी व्यक्तिरेखा म्हणून उभी राहत नाही. तो केवळ अजयच राहतो.
दादाभाई म्हणजे भय नाही, फक्त दिखावा
रितेश देशमुख याने साकारलेला दादाभाई हा खलनायकही प्रभावी वाटत नाही. त्याच्या डोळ्यांत जराही घातकता दिसत नाही. त्याचे हसणे आणि सुसंस्कृत वागणे खलनायकीपेक्षा हास्यास्पद वाटते. पहिल्या भागात सौरभ शुक्लाने साकारलेल्या खलनायकाच्या तुलनेत दादाभाई हा केवळ वरवरचा वाटतो. त्याच्या व्यक्तिरेखेला ना तीव्रता आहे, ना परतावा. परिणामतः, तो अमय पटनायकसमोर फिका पडतो आणि ही विसंगती प्रेक्षकांच्या मनात खोलवर रुजते.
हे पण वाचा.. retro movie review: सुरिया आणि पूजा हेगडेचा ‘Retro : भव्य संकल्पना, गोंधळलेली मांडणी
राजकारणाची अंगठी घालून समाजसेवेचं मुखवटं
‘Raid 2’ एक सामान्य, पण लोकप्रिय नेत्याची दुहेरी बाजू दाखवण्याचा प्रयत्न करतो. एकीकडे तो समाजसेवक, तर दुसरीकडे भ्रष्टाचाराचा केंद्रबिंदू. मात्र, ही द्वैध भूमिका पुरेशी पद्धतीने उभी राहत नाही. ना ती फारशी गूढ वाटते, ना ती मनावर ठसते. चित्रपट सत्तेतील भ्रष्टाचाराला हात घालतो, पण राजकीय टिप्पणी करताना अस्पष्ट आणि गोंधळलेला वाटतो. सामाजिक न्याय, मागासवर्ग, आणि जातीय समीकरणांचा उल्लेख असूनही, हे सगळं फक्त वरवर स्पर्श करून निघतं.
संगीत, रोमांस आणि चमक – गैरप्रयोगच जास्त
तमन्ना भाटियाचा आयटम सॉंग आणि वाणी कपूरसहची प्रेमकथा कथेचा प्रवाह थांबवते. अमय पटनायकच्या आयुष्यातील हे प्रसंग कथेला बळ देत नाहीत, उलट ती पकड कमी करतात. वाणीची भूमिका केवळ दोन-तीन दृश्यांपुरती मर्यादित असून, तिचं पात्र चित्रपटात ‘नमक’ म्हणूनही काम करत नाही.
संवादच ठरतो चित्रपटाचा एकमेव शिलेदार
जिथे पटकथा कोसळते, तिथे काही प्रभावी संवाद एक आशेचा किरण देतात. “मी कधी म्हटलं मी पांडव आहे? मी तर संपूर्ण महाभारत आहे”, “सरकार कुणीही चालवो, पण विभाग आपल्यासारखे लोक चालवतात”, “राजाला पकडण्यासाठी प्रत्येक वेळी किल्ल्यावर हल्ला करणं गरजेचं नसतं” – असे संवाद प्रेक्षकांच्या मनात उमटतात. हे संवाद अजयच्या अंदाजाला शोभून जातात, पण त्यांच्याभोवती कथा फुलवली गेली असती तर ते अधिक प्रभावी ठरले असते.
क्लायमॅक्समध्ये थोडंसं समाधान, पण संपूर्ण पथच्युत वाटचाल
क्लायमॅक्समध्ये थोडीशी गती आणि उर्जा जाणवते. अमित सियाल आणि यशपाल शर्मा यांची एंट्री कथेला काही प्रमाणात वळण देते. विशेषतः यशपाल यांचा वकील म्हणूनचा अभिनय आणि संवाद पटकथेला थोडं बळ देतात. पण ही ताकदही उशिरा येते.
‘Raid 2’ म्हणजे एक अर्धवट तयार झालेला पदार्थ
‘Raid 2’ हा पहिल्या भागाच्या यशावर उभा असलेला, पण चव नसलेला दुसरा प्रयत्न आहे. जणू काही पटकथा पूर्ण शिजायच्या आधीच वाढून दिली गेली आहे. त्यात भावना, थरार, आणि खरी पकड यांचा अभाव जाणवतो. अजय देवगणसारखा ताकदीचा अभिनेता असूनही चित्रपट त्याच्या स्टारडमच्या वजनाखाली दबल्यासारखा वाटतो.
एकूणच, ‘Raid 2’ हा चित्रपट काही ठिकाणी चमक दाखवतो, पण संपूर्णपणे पाहिल्यास निराशा पदरी पडते. एका यशस्वी फ्रँचायझीचा हा दुर्बल भाग ठरतो. जर ‘Raid 3’ येणार असेल, तर त्याआधी कथा, पात्रं आणि भावनांना खरंच ‘रेड’ मारण्याची गरज आहे.
हे पण वाचा.. HIT 3 Review: नानीच्या दमदार अॅक्शनचा झंझावात, पण कथा डळमळीत
